Pierre Fontenelle, voormalig cellist van de Opéra Royal de Wallonie-Liège en Namurois van het Jaar 2020, is een jonge Belgische musicus met een atypische carrière als solist, kamermusicus en orkestmusicus in België en in het buitenland. 1ste prijs van de Breughelwedstrijd 2022, hij won ook de publieksprijs en de prijs voor de beste uitvoering. Op de Edmond Baert International Cello Competition 2019, ontving hij de 1e Prijs en de Feldbusch Prijs, en kreeg hij de 2e Prijs “Van Hecke” op de Belgium Cello Society International Competition.
Van 2019 tot 2022, had hij het voorrecht om de Opéra Royal de Wallonie-Liège te vervoegen als cello-solist, waarbij hij de jongste vaste muzikant van het orkest werd. Hij was ook te gast als eerste cellist van het Orchestre National de Bordeaux-Aquitaine en het Orchestre Philharmonique Royal de Liège.
Pierre Fontenelle trad op in verschillende prestigieuze zalen en festivals in België en in het buitenland (Chapelle Reine Élisabeth, la Seine Musicale, Taipei National Concert Hall, Shanghaï Oriental Art Center, Festivals de Wallonie, Wonderfeel Festival…) en werd als solist uitgenodigd door verschillende orkesten (Orchestre Philharmonique Royal de Liège, Chapelle Musicale de Tournai, Musique Militaire Grand-Ducale, Musique Royale des Guides…).
Pierre houdt zich bezig met alle aspecten van het al dan niet klassieke musicus schap. Hij componeert en verkent populaire en hedendaagse muziek met zijn cello-accordeon Duo Kiasma met accordeonist Frin Wolter (1ste prijs – wedstrijd 2017 Accordé’Opale).
Hij begon eerst als autodidact met cello in zijn woonplaats Seattle (VS) voordat hij traditioneel studeerde aan het Conservatorium van Luxemburg en aan het IMEP (Namen). Na zijn specialisatie in Sovjetmuziek bij Han Bin Yoon aan het Conservatorium van Mons, studeert hij verder in Parijs bij Anne Gastinel aan de Académie Jaroussky in het kader van de Promotion Debussy (2022-2023). Momenteel geeft hij les in Namen aan het IMEP, zijn alma mater.
Pierre is oprichter en artistiek directeur van de Concerts des Dames in de Abbaye Notre-Dame du Vivier (Marche-les-Dames).
Pierre speelt op een Nicolas-François Vuillaume cello uit 1860, ter beschikking gesteld door de Koning Boudewijnstichting dankzij de vrijgevigheid van het Fonds Léon Courtin-Marcel Bouché en de Stichting Strings For Talent.
Nicolas François Vuillaume werd in 1802 in Mirecourt (Vogezen) geboren als vierde zoon van Claude-François Vuillaume, die zelf instrumentenbouwer was en afstamde van een lange rij instrumentenbouwers.
Zijn broer, Jean-Baptiste Vuillaume, vestigde zich in Parijs en wordt beschouwd als een van de belangrijkste makers van snaarinstrumenten in Frankrijk, zo niet in Europa.
Nicolas François verhuisde naar Brussel om zijn eigen werkplaats op te zetten, uit de schaduw van zijn broer, waarschijnlijk rond 1830.
De twee broers blijven samenwerken, en Nicolas François maakt instrumenten voor Parijs, naast die welke zijn naam dragen.
Dit laatste bezorgt hem een vooraanstaande plaats in Brussel. In 1836 wordt hij benoemd tot luthier van het Koninklijk Conservatorium van Brussel.
Hij behaalde een reeks medailles, waaronder een medaille van eerste klasse op de Wereldtentoonstelling van Parijs in 1855.
In 1873 werd hij benoemd tot Ridder in de Leopoldsorde.
Er wordt aangenomen dat hij 340 instrumenten met zijn handtekening heeft vervaardigd (dit instrument is nummer 224).